Zondag 23 februari 2014
In mijn laatste blog ben ik vergeten gewag te maken van een actie van Josephine Diemont, die mij attendeerde op een blog van Vincent Kompier. Deze laatste schrijft al sinds 2008(!) over Berlijn. Als hij dan afgelopen januari in Amsterdam verblijft voor werk -maar niet alleen voor werk- schrijft hij een blog over DeFlat. Het is van begin februari j.l. , de foto’s van hem zijn zowel onbarmhartig alsook geniaal. Aanrader!
http://www.vincentkompier.de/klusflat/
Maandag 24 februari 2014
Als je ’s nachts langs DeFlat gaat blijkt dat de laatste de buurt op indringende wijze domineert. Het is een enorm lange, zwarte en onheilspellende muur die, als je er in de nabijheid vertoeft, bepaald geen vrolijkheid uitstraalt. Tot voor kort. Vorige week ben ik ’s avonds een aantal keren langs de flat geweest en er was voor het eerst licht in fase 1, zoals bij de ingang van het gebouw, tevens was er licht in de knik, en ook was er verlichting in de flats die inmiddels zijn opgeleverd en alwaar in de avonduren werd geklust. De Reus van Bijlmer Oost, hij ontwaakt!
Ik bel Manuel die dag op om te komen tot een afspraak zodat ik in de avond/nacht foto’s van DeFlat kan nemen. Hulp is onontbeerlijk omdat ik op een zo donker mogelijke plek wil staan en iemand zal me af te toe moeten bijlichten om de lenzen te monteren en te verwisselen. Die avond gaat het gebeuren. Manuel werkt tot een uur of negen in de loods van KDZ-koeriers te Schiphol, en ik spreek af hem op te halen bij station Duivendrecht. Ik ken geen desolater station dan dit. Het ligt in the middle of nowhere, en het lijkt me voor de hand liggend dat, mocht je ooit op die plek de moord steken, je daar minstens twee weken niet zal worden gevonden. Bij aankomst duurt het nog even voor Manuel komt opdagen, want – ik verwachte al niet anders- hij heeft een broodje (Döner) gescoord. Gedverrrr…. Gelukkig weet ik mijn autodeuren dicht te houden tot aan het moment dat-ie het ding achter z’n kiezen heeft. Helaas, in de auto aangekomen spreekt zijn adem nog boekdelen, hêhhêhhêh…. Op naar Kleiburg. We parkeren de auto aan de
’s Gravendijkdreef (hoe Rotterdams klinkt dit, hêhhêh) en lopen vervolgens -goed geluimd- langs het “Goed Geluimd Hof” naar de “Glitterstraat”. Waarom heten deze straten zo? Omdat het kan, mijnheer!
We parkeren statief en tassen langs het voetpad naast het grasveld en de vijver. We zijn bepaald niet alleen, en stil is het er ook niet. Er zitten in onze directe nabijheid huisganzen, nijlganzen, eenden en waterhoentjes in het gras. Zij spelen af en toe oorlogje tegen elkaar, sommige vogels nemen daardoor regelmatig hun toevlucht tot het water. Ik snap niet dat ze in het donker nog in staat zijn om te vliegen, en we verbazen er ons ook over dat er tevens en steevast vogelverkeer hoog in de lucht plaats vindt. Houden de vogels onder luid gekrijs hun onderlinge vete’s, helemaal een pandemonium wordt het als buurtbewoners (in dit geval allemaal vrouwen) hun hondje gaan uitlaten. Alle vogels keren zich tegen de honden, en de eersten blijken zeker niet bang. Met name de ganzen maken een zodanige t-herrie dat je zou denken dat er een kudde zeeleeuwen in de Bijlmer huist, hêhhêhhêh…
Kleiburg Fase 1 (r) en 2 (l)
Manuel staat de meeste tijd met zijn handen in zijn zakken, en gelijk heeft-ie. De lucht is die nacht volledig opgeklaard, en het is – zeker als je met je handen in de weer moet- een koude klus.
Manuel @Kleiburg @night
We staan er nog maar net als er een meter of tweehonderd verderop kennelijk iets gebeurt waardoor de volledige Amsterdamse politiemacht zich genoodzaakt voelt om er op af te komen. Spanning en sensatie, Blue is in the air, hier gebeurt tenminste nog eens wat, haha!
BlueLights@Bijlmer (foto Manuel)
We zijn voor de foto’s gekomen, aan het werk. Het blijkt voor mij lastig om goed scherp te stellen (de autofocus van de camera is in deze donkerte volledig onbruikbaar) en ik vraag “young eyes” om te focussen. De foto’s die hieruit voortkomen lijken nergens op, ze zijn slechter dan de manual-focus fotos van mijn hand, en we begrijpen niet hoe dat kan. Pas later ontdekken we dat het komt doordat in de afstelling van het oculair rekening is gehouden met mijn oogafwijking. We liggen dubbel van het lachen om deze late constatering. We besluiten te gaan scherpstellen via de display. Dit levert technisch weer andere (en aanzienlijke) problemen op, maar ik ga jullie niet vermoeien met de details van dit alles. In ieder geval blijkt het geheel een veel lastiger opgave dan ik had voorzien.
Kleiburg Fase 1 (r) en 2 (l), met rechts en in de knik de verlichte trappenhuizen en middenin Fase 1 een verlicht klushuis
Kleiburg Fase 4 (l) en fase 3 (r), met een werkspot gericht op de knik
Kleiburg Fase 4/3/2/1 (vlnr)
(met als bijvangst Sterrenbeelden Canis Major en Orion)
By Jove!
Boven DeFlat staat het sterrenbeeld Orion, op zijn beurt weer vergezeld van Canis Major met de helderste ster Sirius. Niet ver van het Zenith staat Jupiter, en ondanks dat we er weinig vertrouwen in hebben pakken we met de bescheiden telelens (200mm) de mogelijkheid aan om deze grootste planeet van ons zonnestelsel te fotograferen. En verdomd, het blijkt mogelijk om niet alleen de planeet, maar ook het viertal grootste manen op de card te krijgen. Denk ik aanvankelijk nog dat die manen veel verder van de planeet weg staan, Manuel heeft het bij het rechte eind door te denken dat ze veel meer in de nabijheid van de planeet te vinden zijn. Bedenk, scherpstellen is hier een absolute crime! Uiteindelijk lukt het om iets bruikbaars op de foto te krijgen, en wij beiden worden bij het bekijken van de kleine display ter plekke al enorm opgewonden! We hebben ongelooflijk mazzel, want de vier manen van Jupiter staan momenteel op rij. De hier aangegeven sterren van het sterenbeeld Gemini zijn onder redelijke omstandigheden met het blote oog te zien.
Jupiter in het sterrenbeeld Gemini (Tweelingen), tevens te zien de vier grote manen
Jupiter, met rechtsboven nogmaals Mebsuta
We nemen afscheid van DeFlat, Jupiter, de vrouwen met hun hondjes en al het gevogelte, inpakken en wegwezen! ik sterf zo onderhand van de kou, ff opwarmen in de auto op weg naar de Hasebroekstraat. Ik zet Manuel af, en, zoals altijd, er is weer het één en ander aan nieuwe muziek te horen, er staat een zeer uitdagende Roland JX8P van Jeroen Roelofsen, stammend uit een ver verleden toen ook ik nog jong was!
Roland JX8P ! 🙂
Remember Bronski Beat, Alphaville, Scritti Politti, Orchestral Manoeuvres in the Dark
Even erop spelen natuurlijk, het wordt véééél te laat, en morgen moet ik toch enigszins bijtijds op het werk zijn. Vier uurtjes slaap is het max haalbare deze nacht 😦
Dinsdag 25 februari 2014
Alles is in gereedheid gebracht inzake de aanvraag voor de hypotheek. Ik mail Dave Rintjema van de Triodos dat alles eraan komt over de post. Hij mailt direct terug: “ik zie de stukken verschijnen”, waarop ik antwoord: “dan moet je wel helderziend zijn”. Hij kan er om lachen, begrijp ik uit zijn antwoord.
Woensdag 26 februari.
Tja, je moet wat, met zo’n blog, en als er dan toch niks met je toekomstige huis aan de hand is, dan vul ik mijn blog wel met andere leuke zaken. Zoals koffie in Grand Café Elling, groeten van gewaardeerde collegae Charlotte en Kirsten!
Charlotte Sienema en Kirsten Gantzert, Grand Café Elling
Van Charlotte kreeg ik overigens een geweldig boek, en let op hè, welke flat staat er op de cover?
Het gebouw op de achtergrond….
Dat wordt binnenkort bakbananen kopen op de Ganzenhoefmarkt, hêhhêhhêh…
maandag 03 maart 2014
Ik bel maar eens naar Triodos-Dave, de hypotheek zit in de molen van de bank, hij kan niet zeggen wanneer enz.
Geduld is geen schone zaak, maar meer één van de lange adem.
zaterdag 08 maart 2014
Op de fiets naar Kleiburg; er is een straat betegeld, de poort is gereed, de verlichting is opgehangen en de fietsenstalling is in progress, zo meldt DeFlat@Facebook eerder deze week. Fototoestel mee! Oh ja, onderweg belt León me op dat ik ff naar de markt op Ganzenhoef moet gaan. De markt is geweldig met het mooie weer, en de politieke partijen staan te venten voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Aangekomen bij Kleiburg zie ik dat er heel wat mensen aan het werk zijn in hun klushuis; er staan her en der auto’s en brommers, en in de fietsenstalling staan -in de nieuwe fietsenrekken, hoe kan het ook anders- fietsen! En het klinkt er heel erg naar klussen….
Ingang bouwnummer 041 / Kleiburg 10A; er ontbreken nog enige ramen aan de voorzijde
De betegelde straat met de varkensruggen
De verplaatste trap, deze is nu geplaatst bij Fase 3
De onderdoorgang naast 10A (r)
Onderdoorgang met ramen van 10A
Achterzijde flat met Moeder Aarde; woning 10A is nog net te zien, helemaal links
Besten, het wordt steeds mooier, hoe moet het dan wel niet worden als ik er ga wonen!, hêhhêh….
Die middag, de Bijlmerdreef en de Ganzenhoefmarkt
León vertelt mij vaak dat die markt zo leuk is, nou hij heeft niet gelogen. Het is een markt die traditioneel heel andere spullen verkoopt als een blanke markt. Ik moet bv wel erg wennen aan de bakken met uitsluitend vissenkoppen. Aan de andere kant zijn er veel exotische zaken die ik t.z.t. allemaal wel wil gaan proberen, met als leidraad Charlotte’s boek, haha! Ik kan op de markt (mart in het Rotterdams) niet fotograferen want het is er erg druk, je kan je kont er nauwelijks keren. Op de dreef lukt het echter wel.
De kraam van de PvdA
…en die van D’66
Hier moet ik zijn voor de bakbananen, dunkt me…
gezelschap PvdA
Ganzenpoort, op de hoek bij het metrostation
Hé Manuel! Döner!
Bij thuiskomst liggen er pittige rekeningen van Kondor Wessels in de brievenbus, gelukkig vergezeld van de mededeling dat deze pas ingaan na het passeren van de hypotheek bij de notaris, dat dan weer wel.
1paulvandenberg 